Ավետիք Իսահակյան “Գետակի վրա․․․”
Գետակի վրա
Թեքվել է ուռին.
Ու նայում է լուռ
Վազող ջրերին:
…Երազ – աշխարհում
Ամեն բան հավետ
Գալիս է, գնում
Ու ցնդում անհետ:
Եվ գլուխը կախ`
Նա լաց է լինում.-
Ջրերը ուրախ`
Գալիս են, գնում…
Ինչպիսի՞ն էր այս բանաստեղծության գետակը։ Առանձնացրո՛ւ գետակին բնորոշող հատվածը։
Սա էլ գետակի մասին բնորոշ մասերն են՝
Եվ գլուխը կախ`
Նա լաց է լինում.-
Ջրերը ուրախ`
Գալիս են, գնում…
Ինչպիսի՞ն էր ուռենին։ Փորձի՛ր բնութագրել նրան։
Ուռենին տխուր էր, մտհոք և մտածմունքներով լի:
Բանաստեղծության մեջ ի՞նչ են խորհրդանշում ջրերը։
Գետակը այս բանաստեղծության մեջ նա է խորհդանշում, որ ժամանակը անցնում է և գնում:
Ինչի՞ մասին է բանաստեղծությունը։ Փորձի՛ր բացատրել։
Բանաստեղծությունը ուրախության և տխրության մասին է:
Կազմի՛ր նախադասություններ, գործածելով տրված արտահայտությունները։
Երազ աշխարհ, ուրախ ջրեր, լացող ուռենի։
Երազ աշխարհ
Երազ աշխարհըամենահեքիաթային աշխարհն է, քանի որ ամեն ինչ, որ պատկերացնում ես, քո ամեն մի երևակայւոթյունը կա այս աշխարհում:
Ուրախ ջրեր
Ուրախ ջրերը գալիս գնում են՝ ուրախանալով:
Լացող ուռենի
Լացող ուռենին տխուր է, բայց նրա ճյուղերով պատրաստում ենք գեղեցիկ պսակներ:
Ի՞նչ տրամադրություն փոխանցեց քեզ բանաստեղծությունը։ Տպավորությունդ ներկայացրո՛ւ մի քանի նախադասությամբ։
Բանաստեղծությունը ինձ փոխանցեց գետակի ուրախ տրամադրությունը: Այս բանաստեղծությունը սովորացրեց, որ եթե դու տխրում ես, տխրությունդ անցնում ու գնում է: