Իմ առաջին հաղթանակը
Այս տարվա հունվար ամսին, ինձ առաջարկեցին մասնակցել Վաղարշապատի «Փոքրիկ քայլ» երաժիշտ-կատարողների մանկապատանեկան մրցույթ – փառա-տոնի լարային անվանակարգի մրցույթին: Ես համաձայնվեցի և սկսեցի պատրաստվել և քրտնաջան աշխատել:
Երբ եկավ ժամանակը մասնակցելու մրցույթին պետք է ներկայացնեի Կառլ Բոմի`Պերպետու Մոբիլը և Չարլս Դանկլյայի երրորդ համրի վարրացիաները:
Առավոտյան`մրցույթից առաջ, ես և մայրիկս միասին զբոսնեցինք, եկեղեցում մոմ վառեցինք, ես աղոթեցի իմ հաջողության համար և ոտքով գնացինք դեպի Մակար Եկմալյանի անվան երաժշտական դպրոց, որտեղ տեղի էր ունենալու իմ մրցույթը:
Մտանք դպրոց, ամեն մեկիս տրամադրվեց փորձասենյակ մրցույթից առաջ պարապելու համար:
Եկավ իմ ժամանակը, ես պետք է ներկայացնեի իմ ստեղծագործությունները: Ես շատ էի անհանգստանում, որ ես կարող էի ընկնել երրորդ կարգ, բայց իմ մայրիկը ոգևորեց և ես այլևս չանհանգստացա: Հավաքեցի իմ բոլոր ուժերը և մտքերը, երբ հնչեց իմ անունը՝ Լիա Մկրտչյան:
Երբ ես վերջացրեցի իմ կատարումը, հայտարարեցին իմ թվանշանները, և ես հասկացա, որ առաջին կարգի մրցանակի եմ արժանացել: Այդ ժամանակ ես շատ ուրախացա և շատ ուրախ գնացի մայրիկիս և հայրիկիս մոտ:
Ես հասկացա, որ արժեր այդքան աշխատել հաղթանակի արժանանալու համար: Սա իմ առաջին հաղթանակն է:
